Deel 1: Water

Water dat hier in Bangui uit de kraan komt is in elk geval niet drinkbaar, je kan er wel je tanden mee poetsen. Belangrijk om het eerste stukje bruin water te laten passeren, daarna zou ik het niet helder noemen, maar toch al beter.

Water is niet altijd beschikbaar... Als het er niet is, hebben we in elk geval nog de reserves die ik beschrijf in één van mijn eerste blogstukjes. Er is niet genoeg druk op de leiding om normaal te functioneren, dus gaat dit eerst in een watertorentje en daarna zet een pomp het op druk. Bijna alle leidingen in de muren zijn van zo'n slechte kwaliteit dat ze niet meer gebruikt kunnen worden. De leidingen die in opbouw zijn, zijn niet veel beter maar die zie je tenminste lekken. Door al deze lekken moet de pomp die al op variabele elektriciteit draait, constant draaien. Deze pomp kijkt uit op zijn vele broers en zusters die naast hem staan. Zij hebben de strijd opgegeven en de huidige pomp kan zich troosten met zekerheid dat hij snel naast hen zal staan.

Water de bron van leven, maar hier niet voor iedereen beschikbaar. Wat ik wel kan doen is er in ieder geval voor zorgen dat onze patiënten zich hier geen zorgen over hoeven maken. Wij hebben zelf stromend water dat drinkbaar is. De vele handleidingen over waterbeheer die ik van MSF al gezien heb gaan mijn petje ver te boven. Zelfs in de meest precaire situaties kunnen zij oplossingen aanbieden. Mijn grootste bijdrage hierin zal je kunnen lezen in een volgend blogstukje.